ΑΠΟΨΕ….

Απόψε θα ‘θελα να διαχτινιστώ

καταμεσής στην έρημο της Αραβίας

να βρεθώ όπως παλιά…

μόνος, κατάμονος

ανάσκελα πεσμένος

τυλιγμένος με νύχτα

πηχτή σα μαύρη πίσσα

τόσο ως να πιάνεται στις φούχτες

κι ο ουρανός τόσο κοντά χαμηλωμένος

ν’ αγγίζουνε θαρρείς τ’ αστέρια στο κορμί σου

κι εγώ να ουρλιάζω και να αλυχτώ

να διώξω από μέσα το κενό

που ρίζωσε σα γρανιτένιος βράχος

στη καρδιά μου…..