Κι η Κερύνεια μια ανοικτή πληγή (απόσπασμα) / Παπαδοπούλου Ευριδίκη - Περικλέους

«Πατρίδα,

δεν είμαστε μάνες τούτο τον Ιούλη,

δεν είμαστε Παναγιές».

«Δε γινόταν αλλιώς, πατρίδα,

Θάνατος στα είκοσί τους χρόνια.

Ήταν λύση αυτή;

Ήταν διέξοδος αυτή;»

.....

«Τότε δε γράφαμε, Πατρίδα,

Τότε νοσταλγούσαμε χωρίς Θεό.

………….

Τότε δειπνούσαμε χωρίς Σταυρό

Με ζωή να ζητά συγχώριο”.

.......

«πως τούτ’ η θλίψη

δε θα κρατήσει πολύ.

.τούτη η θλίψη δεν μπορεί

να κρατήσει για πάντα».

........

«Πατρίδα       

Μύρισε Κερύνεια απόψε η σκέψη,

Μύρισε πατρικό σπίτι

κι αναλαμπές καρδιών,

μύρισε αυλή και τριαντάφυλλο».

.............

«Πατρίδα,

δεν το κατάλαβες

πως δε βολεύεται

τούτη η Κερύνεια όπως κι όπως;

Δεν ανέχεται να τη βολεύουν

όπως κι όπως;».